Στη θεραπεία της εξωσωματικής γονιμοποίησης με τη βοήθεια φαρμακευτικής αγωγής, γίνεται η διέγερση των ωοθηκών με σκοπό την ωρίμανση και τη λήψη περισσότερων από ένα ωαρίων. Ο λόγος χορήγησης των φαρμάκων είναι να αναπτυχθούν περισσότερα ωοθυλάκια, μέσα στα οποία αναπτύσσονται και ωριμάζουν τα ωάρια. Μοναδικός σκοπός της φαρμακευτικής αγωγής είναι να αυξήσουμε τα ποσοστά επιτυχίας, διότι όταν υπάρχουν περισσότερα ωάρια, υπάρχουν και περισσότερες πιθανότητες να υπάρχει τουλάχιστον ένα καλής ποιότητας έμβρυο για να μεταφερθεί στην μήτρα της γυναίκας, ώστε να επιτευχθεί η εγκυμοσύνη..Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι FSH, παρόμοια δηλαδή με την ορμόνη που παράγεται φυσιολογικά από την υπόφυση και είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη των ωοθυλακίων και ωαρίων στις γυναίκες.

Επειδή η θεραπεία εξατομικεύεται, ανάλογα επιλέγεται και χρησιμοποιείται το σχήμα – πρωτόκολλο λήψης φαρμάκων. Κατά τη διάρκεια της λήψης των φαρμάκων, γίνεται η παρακολούθηση της γυναίκας – υπέρηχος και μέτρηση της οιστραδιόλης στο αίμα, ώστε να είναι όλα υπό έλεγχο και την κατάλληλη στιγμή να μπορούμε να πάρουμε τα ωάρια.

Η διαδικασία γίνεται με την χορήγηση ελαφριάς νάρκωσης ενδοφλεβίως, ώστε να είναι τελείως ανώδυνη.

Η λήψη των ωαρίων γίνεται διακολπικά με υπερηχογραφικό έλεγχο. Διαρκεί ανάλογα με τον αριθμό των ωοθυλακίων, από 10 έως 20 λεπτά.

Την ημέρα της ωοληψίας, ο σύζυγος/σύντροφος δίνει το σπέρμα, το οποίο θα γονιμοποιήσει τα ωάρια.

Μετά την ωοληψία η γυναίκα κάθεται περίπου 1 ώρα στην κλινική και κατόπιν μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι της.

Τι είναι Γονιμοποίηση
Γονιμοποίηση είναι μια σειρά από διαδικασίες που αρχίζουν με την είσοδο του σπερματοζωαρίου στο ωάριο. Η ενεργοποίηση του ωαρίου, η ολοκλήρωση της Μετάφασης ΙΙ, η έξοδος του 2ου πολικού σωματίου και η συγχώνευση ωαρίου-σπερματοζωαρίου, οδηγούν στον σχηματισμό των προπυρήνων που περιέχουν το γενετικό υλικό από τον πατέρα και από την μητέρα, 23 χρωμοσώματα από τον κάθε ένα. Η γονιμοποίηση ολοκληρώνεται με τη σύντηξη των 2 προπυρήνων, αποκαθιστώντας έτσι τον φυσιολογικό αριθμό χρωμοσωμάτων του εμβρύου, δηλαδή 46 χρωμοσώματα.

 

Γονιμοποίηση στο εργαστήριο
Αμέσως μετά τη λήψη, γίνεται η αξιολόγηση και η ετοιμασία των ωαρίων για την γονιμοποίηση. Στο εργαστήριο είναι δυνατόν να γίνει μόνον το αρχικό στάδιο της διαδικασίας της γονιμοποίησης. Η ολοκλήρωση της διαδικασίας της γονιμοποίησης γίνεται από το ωάριο και το σπερματοζωάριο μέσα σε ειδικούς κλιβάνους, κάτω από απόλυτα ελεγχόμενες συνθήκες.

Η γονιμοποίηση στο εργαστήριο είναι δυνατόν να γίνει με δύο τρόπους. Ανάλογα με τις παραμέτρους του σπέρματος αλλά και το ιατρικό ιστορικό του ζευγαριού γίνεται κλασική IVF ή ICSI.

• Κλασική IVF

  Στην απλή γονιμοποίηση τα ωάρια τοποθετούνται μαζί με το σπέρμα – το οποίο έχει υποστεί προετοιμασία – στα τρυβλία όπου παραμένουν για 16 με 20 ώρες σε ελεγχόμενες συνθήκες εργαστηρίου – κλιβάνους – για να επιτευχθεί η γονιμοποίηση.

• Μικρογονιμοποίηση – ICSI (intracytoplasmic sperm injection)

  H μικρογονιμοποίηση – συχνά αναφέρεται με τα αρχικά ICSI – αναπτύχθηκε το 1992. Είναι μία τεχνική που γίνεται στο εργαστήριο και αποτελεί πλέον μέρος της θεραπείας της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ένα μορφολογικά φυσιολογικό σπερματοζωάριο εισάγεται απευθείας στο κυτταρόπλασμα ενός ώριμου ωαρίου διαπερνώντας με αυτόν τον τρόπο, τη διαφανή ζώνη και την κυτταρική μεμβράνη του ωαρίου.

• Χαμηλός αριθμός σπερματοζωαρίων ανά ml (ολιγοσπερμία)
• Χαμηλή κινητικότητα του σπέρματος (ασθενοσπερμία)
• Υψηλό ποσοστό σπερματοζωαρίων που εμφανίζουν παθολογική μορφολογία (τερατοσπερμία)
• Σπερματοζωάρια που έχουν ληφθεί με χειρουργική τεχνική
• Προβλήματα στην ένωση ή προβλήματα διείσδυσης του σπερματοζωαρίου στο ωάριο.
• Ιστορικό αποτυχίας γονιμοποίησης ή χαμηλή γονιμοποίηση σε προηγούμενη προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης.
• Ανεξήγητη υπογονιμότητα
• Κατεψυγμένο σπέρμα σε μικρή ποσότητα
• Όταν πρόκειται να ακολουθήσει Προεμφυτευτική Γενετική Διάγνωση Εμβρύου.

Η εμβρυομεταφορά γίνεται συνήθως 3 – 5 ημέρες μετά την ωοληψία και είναι μια απλή και ανώδυνη διαδικασία.

Τα έμβρυα τοποθετούνται με ένα λεπτό και εύκαμπτο καθετήρα, μέσω του τραχήλου, στην μήτρα.

Γίνεται με υπερηχογραφικό έλεγχο, ώστε να εντοπιστεί το καλύτερο σημείο για την τοποθέτησή τους.

14 ημέρες μετά την ωοληψία, γίνεται το τεστ εγκυμοσύνης (ανίχνευση της χοριακής γοναδοτροπίνης στο αίμα).